Συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στην εφημερίδα «Ημερησία του Σαββάτου» και το δημοσιογράφο Ευτύχη Παλλήκαρη

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το κεντρικό δίλημμα των προσεχών εκλογών; Είναι η παραμονή μας ή όχι στο ευρώ;

Θεωρώ ότι εξακολουθεί να παραμένει ως το κρίσιμο ζήτημα η πορεία της χώρας αναφορικά με την παραμονή της στην ευρωζώνη, αλλά βεβαίως και η σταδιακή αποδέσμευση από τις ρυθμίσεις του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Μεγάλο ρόλο για την επιλογή των πολιτών θα παίξει  το πώς, από ποιους και με ποιο περιεχόμενο θα κυβερνηθεί ο τόπος.

Ναι αλλά διατυπώνεται ήδη δημόσια η άποψη ότι δεν χάθηκε  ο κόσμος αν είμαστε στο ευρώ ή πάμε στη δραχμή. Μήπως τελικά ελλοχεύει η κινδυνολογία εδώ;

Διαφωνώ με το κλίμα φόβου που θέλουν να δημιουργήσουν με την κινδυνολογία. Βεβαίως στο ενδεχόμενο απομάκρυνσης της χώρας από την ευρωζώνη επενδύουν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με κινδυνολογικούς όρους.  Αυτό όμως είναι ανεξάρτητο από το γεγονός ότι τυχόν επιστροφή της χώρας στη δραχμή θα σημάνει επιστροφή σε μακρινές δεκαετίες του παρελθόντος. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σημάνει ταυτόχρονα όχι μόνο οικονομική αλλά και πολιτική απομόνωση της χώρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία της.

Πήρατε μέρος σε ένα σκληρό γύρο διαβουλεύσεων για το σχηματισμό κυβέρνησης, που κατέληξε σε αδιέξοδο. Τι και ποιοι έφταιξαν γι αυτό;

Θεωρώ ότι στο μυαλό αρκετών- και οπωσδήποτε του ΣΥΡΙΖΑ-, ήταν από την αρχή η εκ νέου προσφυγή στις εκλογές. Κυρίως αυτό που δεν επέτρεψε το σχηματισμό κυβέρνησης-όταν την εντολή την είχε ο ΣΥΡΙΖΑ ή και μετά-, ήταν το γεγονός ότι δεν ήθελε να σχηματίσει κυβέρνηση. Η άρνηση συμμετοχής του δευτέρου κόμματος σε οικουμενική κυβέρνηση δεν επέτρεψε τη συγκρότησή της. Μια κυβέρνηση που δεν θα εξασφάλιζε μια ευρεία κοινοβουλευτική και λαϊκή στήριξη και, με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, θα κατέρρεε την επόμενη ημέρα της γέννησής της. 

Εσείς νιώθετε ευθύνη για το αδιέξοδο;

Εξάντλησα κάθε περιθώριο, έκανα ό, τι ήταν δυνατό  και κατά το στάδιο της δεύτερης εντολής, όταν είπα στο ΣΥΡΙΖΑ «προχωρήστε, να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση στη βάση ενός συγκεκριμένου προγράμματος» που θα είχε το στοιχείο της σταδιακής αποδέσμευσης από το μνημόνιο και βεβαίως την πολιτική παραμονής στην ευρωζώνη. Κατέθεσα και συγκεκριμένες θέσεις για άμεσα μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν από μια τέτοια κυβέρνηση. Δεν έγινε δεκτή η πρότασή μου. Όταν μάλιστα εκείνες τις ημέρες η ΝΔ είχε πει ότι θα δώσει ψήφο ανοχής και ο Ευ. Βενιζέλος μίλησε για ψήφο εμπιστοσύνης... Επανέλαβα την πρόταση για συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης μέχρι το τέλος. Τα συμπεράσματα δικά σας και όλων των πολιτών.

Πηγαίνοντας στις εκλογές ορισμένοι εκτιμούν ότι θα στηθεί ένα σκηνικό με δυο πόλους, τη ΝΔ από τη μια και τον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη...

Ναι, επιχειρείται η δημιουργία ενός κακέκτυπου δικομματισμού, αλλά εκτιμώ ότι δεν θα γίνει αυτό διότι η ελληνική κοινωνία, οι έλληνες πολίτες μπορεί την 6η Μαίου να ψήφισαν με οργή, με θυμό για να αποδοκιμάσουν  την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έφερε τη χώρα στη συγκεκριμένη κατάντια, αλλά, κατά την εκτίμησή μου, αυτή τη φορά οι πολίτες θα επιλέξουν τη θετική ψήφο για παραμονή στην ευρωζώνη και την αποδέσμευση από το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.

Αν ο κ. Τσιπρας σας καλέσει εκ νέου σε μια αριστερή διακυβέρνηση της χώρας, τι θα απαντήσετε;

Για μένα εκείνο που τίθεται είναι μια προοδευτική κυβέρνηση στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας με φερέγγυα πρόσωπα.

Με ευρύτερες δυνάμεις;

...μια καθαρή προγραμματική συμφωνία, που θα περιλαμβάνει τα στοιχεία της πολιτικής που λίγο πριν προανέφερα: σταδιακή αποδέσμευση από το μνημόνιο, παραμονή στην ευρωζώνη και βεβαίως μεταρρυθμίσεις, προοδευτικού αναμφισβήτητα χαρακτήρα- αλλιώς είναι μεταρρυθμίσεις που δεν αφορούν στη χώρα και σε εμάς.  Αν για παράδειγμα κάποιος λέει ότι μεταρρύθμιση είναι το γκρέμισμα των μισθών και συντάξεων, αυτό δεν είναι μεταρρύθμιση...

Μια ιδιωτικοποίηση ζημιογόνας ΔΕΚΟ είναι μεταρρύθμιση;

Υπάρχουν δημόσιοι οργανισμοί και επιχειρήσεις χωρίς λόγο ύπαρξης που πρέπει να καταργηθούν, με αξιοποίηση του προσωπικού με τη διαδικασία των μετατάξεων σε υπαρκτούς τομείς με ανάγκες σε προσωπικό. Υπάρχουν όμως και αυτές, στις οποίες πρέπει να εξασφαλιστεί η κυριαρχική παρουσία του ελληνικού δημοσίου, όπως αυτές που διαχειρίζονται δημόσιο αγαθό. Χαρακτηριστική η αναφορά μου στην ενέργεια...
 
Όλα στο δημόσιο λοιπόν;

Με κυρίαρχη την παρουσία του δημοσίου, μπορεί μια  δημόσια επιχείρηση και να συμπράττει και να συνεργάζεται με τον ιδιωτικό τομέα. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μεταφορές. Όταν το δίκτυο, για παράδειγμα στο σιδηρόδρομο, παραμένει στο δημόσιο, τότε είναι δυνατό να γίνουν συμπράξεις και με τον ιδιωτικό τομέα. Όταν συνεπώς λέμε μεταρρυθμίσεις, πρέπει να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα όχι με μια οριζόντια αναφορά αλλά κάθε φορά εξειδικευμένα.

Επιμένετε βλέπω  στη θέση για απαγκίστρωση από το μνημόνιο ως μέρος μάλιστα προγραμματικής βάσης. Όμως εκτός από το κλίμα στην Ευρώπη, ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται κάθετα αντίθετος με την ιδέα αυτή. Πώς μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους σύγκλιση στην περίπτωση αυτή;

Μα γι αυτό είπα πως η όποια προοδευτική κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίζει και τη σαφήνεια της προγραμματικής συμφωνίας. Εδώ έχουμε μια ταλάντευση από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και μια διακύμανση των πολιτικών του θέσεων. Ξεκίνησε από το να εισηγείται την καταγγελία του μνημονίου, την τριετή παύση των πληρωμών, λίγο μετά την αναστολή πληρωμών, στη συνέχεια τη μονομερή περικοπή του χρέους, για να φτάσει με την επιστολή του προς την Ε.Ε.  να εισηγείται την «επανεξέταση του γενικότερου στρατηγικού πλαισίου». Πρόκειται για μια κυμαινόμενη με αντιφατικό τρόπο πολιτική θέση, που είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα.

Ακούμε όμως και άλλα κρίσιμα θέματα, όπως για παράδειγμα την πρόταση για φορολόγηση του τζίρου των επιχειρήσεων. Εσείς συμμερίζεστε αυτή τη θέση; Γιατί εδώ αναδεικνύεται το μείζον θέμα “αριστερά και επιχειρήσεις”...

Σήμερα έχουμε μια τεράστια κρίση στο χώρο της μικρής, της μεσαίας και της μεγαλύτερης επιχείρησης.  Το κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων τροφοδοτεί την ανεργία, η οποία καλπάζει πάνω από το 22,5%- πέρα από το πλήγμα που δέχονται οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων. Το ζήτημα είναι να στηριχθούν οι επιχειρήσεις με όρους νομιμότητας και διαφάνειας, μακριά από τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία και όχι να επιβληθούν σε αυτές τις επιχειρήσεις βάρη, τα οποία εκ των πραγμάτων θα οδηγήσουν και άλλες σε κλείσιμο. Διότι αυτό θα τροφοδοτήσει ακόμα περισσότερο την ανεργία και θα παγώσει την αγορά με ό,τι αυτό συνεπάγεται συνολικότερα στη λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας.
 
Μήπως τότε αποτελεί μια εναλλακτική λύση η παρακράτηση ποσού για εισοδήματα άνω των 20.000 ευρώ;

Άκουσα και εγώ να εισηγούνται το αναγκαστικό δάνειο για εισοδήματα 20.000 ευρώ. Αυτό αν το υπολογίσει κανείς, είναι πολλές φορές περισσότερο από το απαράδεκτο κατά τα άλλα χαράτσι που επεβλήθη στα ακίνητα.

Και με τις επιχειρήσεις που έχουν κέρδη τι γίνεται;

Η ΔΗΜΑΡ στο πρόγραμμά της στηρίζει την επιχειρηματικότητα γιατί θεωρούμε ότι είναι ουσιώδες μέγεθος για τη λειτουργία  της  οικονομίας, επαναλαμβάνω με κανόνες και όρους διαφάνειας και νομιμότητας. Μιας και μιλήσατε για κέρδη, εμείς προτείνουμε και το αφορολόγητο των κερδών των επιχειρήσεων, που αποδεδειγμένα επανεπενδύονται. Κι αυτό ακριβώς για να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα και μάλιστα σε μια εποχή που η ύφεση μεγαλώνει συνεχώς.

Η ΝΔ κάνει άνοιγμα προς την κεντροδεξιά. Πώς το κρίνετε αυτήν την εξέλιξη;

Αναμφισβήτητα  υπόκειται στους κανόνες των εκλογικών αναγκών της...

Μα δεν έχει ανάγκη η χώρα από μια αναγεννημένη, “επανιδρυμένη” κεντροδεξιά;

Αυτό ήθελα να πω. Το ζήτημα είναι σε ποια πολιτική βάση επιχειρείται να συγκροτηθεί η κεντροδεξιά, στην οποία αναφέρεται ο κ. Σαμαράς. Αν συγκροτείται μόνο με όρους εκλογικούς, ενδεχομένως να έχει κάποιο ευεργετικό αποτέλεσμα που θα βελτιώνει τα εκλογικά ποσοστά της ΝΔ. Τελικά όμως όταν γίνεται με τέτοιους κανόνες χωρίς την ουσία της πολιτικής, δεν θα είναι αυτό το σχήμα ανθεκτικό ούτε πειστικό.

Εάν η κάλπη  μας οδηγήσει εκ νέου σε ένα  εκλογικό αδιέξοδο, τι θα κάνει η ΔΗΜΑΡ;

Ό,τι είναι δυνατό για να υπάρξει κυβέρνηση με τα πολιτικά στοιχεία που προανέφερα. Εμείς ζητάμε από τους πολίτες να ενισχύσουν τη Δημοκρατική Αριστερά. Να μας δώσουν δύναμη. Να δώσουν δύναμη στην υπεύθυνη – έναντι της χώρας και της κοινωνίας – δημοκρατική Αριστερά. Να λειτουργήσουμε καταλυτικά για τις εξελίξεις. Να δώσουμε προοδευτική λύση στα προβλήματα του τόπου. Με σταθερή την πολιτική που υπηρετεί την παραμονή της χώρας στην Ευρώπη και την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας.